Kiszenie wilgotnego ziarna kukurydzy może zostać wykonane w trzech postaciach: w całości do produkcji spirytusu, gniecione dla bydła oraz śrutowane dla trzody chlewnej. Pokruszenie ziarna za pomocą śrutownika lub zmiana jego struktury poprzez gniecenie zapewnia lepsze wykorzystanie przez zwierzęta, a dodatkowo ułatwia zakiszanie. Przeczytaj ten artykuł i poznaj ciekawe informacje o kukurydzy gniecionej.
Jakie korzyści przynosi gniecenie ziarna kukurydzy przed zakiszaniem?
Gniecenie ziarna przed zakiszaniem jest najbardziej odpowiednim sposobem na przygotowanie paszy dla krów mlecznych, z powodu zachowania potrzebnej struktury paszy. Zastosowanie gniotownika do zboża i wilgotnego ziarna kukurydzy w dużych gospodarstwach pozwala na spełnienie takich funkcji jak gniecenie i pakowanie ziarna do rękawa foliowego. Ten sposób konserwacji oszczędza pieniądze i czas w porównaniu z tradycyjnym suszeniem. Wyposażenie maszyny w podwozie transportowe umożliwia szybki przewóz między miejscami pracy.
Zbiór ziarna kukurydzy jest dokonywane, gdy zawartość suchej masy jest na poziomie powyżej 60%. Najkorzystniejszy jest jednak poziom co najmniej 70% do 75%. Jednak ziarno kukurydzy po zbiorze nie powinno być przechowywane. Po zbiorze ziarno należy zakonserwować przez suszenie lub zakiszanie. Suszenie ziarna powoduje narastanie kosztów uprawy kukurydzy. Natomiast konserwowanie wilgotnego ziarna kukurydzy przez zakiszanie jest wielokrotnie tańsze. Jednocześnie dzięki tej metodzie można uzyskać dobrej jakości kiszonki przy niewielkiej stracie wartości pokarmowej, a jednocześnie tak przygotowana pasza może być przechowywana przez długi okres.
Jakie są zalety zakiszania gniecionego ziarna kukurydzy?
Zakiszone wilgotne ziarno kukurydzy ma pozytywny wpływ strawności skrobi w żwaczu oraz jelicie cienkim, a jednocześnie ogranicza trawienie skrobi w jelicie grubym. Kiszonki z wilgotnego ziarna kukurydzy charakteryzują się wyższą wartością energetyczną w stosunku do ziarna wysuszonego. Dodatkowo kiszone ziarno kukurydzy wykazuje lepsze wykorzystanie azotu rozpuszczalnego w żwaczu przez obecne tam mikroorganizmy (mikroflora ma dostęp do łatwo przyswajalnej energii). Do zakiszania potrzebna jest kukurydza gnieciona, gdyż kiszenie całego ziarna jest utrudnione z uwagi na powietrze pomiędzy ziarniakami, które sprzyja pojawieniu się pleśni. Z kolei zbyt duża zawartość suchej masy jest przyczyną niewystarczającego ugniecenia materiału, co uniemożliwia stworzenie warunków beztlenowych, a jednocześnie pozwala na rozwój niewłaściwej flory bakteryjnej czy grzybów pleśniowych. Najlepiej jest zakiszać ziarno kukurydzy w postaci śrutowanej albo gniecionej przy pomocy gniotowników. Gniotowniki obecnie charakteryzują się dużą wydajnością oraz zdolnością zgniatania ziarna odbieranego wprost z kombajnu.
Kiszone ziarno kukurydzy to idealne uzupełnienie niedoborów energii u krów wysokowydajnych. Paszy tej używa się także w żywieniu bydła opasowego, z uwagi na wysoką zawartość skrobi i właściwości dietetyczne gniecionego ziarna przy jednoczesnym niskim koszcie produkcji.
Najnowsze komentarze